Dagelijkse opvallendheden here in the USA

Hi there! Nu de temperatuur vandaag ineens LAGER was dan in Nederland, voelde ik 'the urge' meteen maar even een berichtje te plaatsen. Menigeen was de afgelopen weken natuurlijk stinkend jaloers op onze verhalen dat het hier nog steeds zonovergoten en zomers warme dagen gaf. Raar ook, vorige week zaterdag was het dus inderdaad nog 30 graden en strakblauw, afgelopen weekend rond de 20 graden, maar ook strakblauw en vandaag ineens Hollandse striestigheid: koud en regen. Bbbrrr, de airco is ingeruild voor de verwarming. Enfin, hierbij wat foto's van onze weekendactiviteiten: skylinetour Chicago, bootje gehuurd in Independence Park en wat 'rundum Hause'-foto's.

What else? Opmerkelijkheden die hier plaatsvinden zijn er ook voor ons voldoende. Voor de lezers onder jullie die de columns van Sylvia Witteman kennen (Volkskrant Magazine en LINDA): ik kan ze eerlijk gezegd het beste [copy] en [pasten] iedere week, want oh oh oh...wát herkenbaar! Van de veel te zoete verjaardagstaarten met soort mierzoet scheerschuim decoratie in alle kleuren van de regenboog tot de over de top partijtjes voor hun kroost. En deze maand in LINDA ging het over de erbarmelijke kledingstijl van de Amerikanen. En inderdaad: ook hier straatbeelden van echt veel te vette Amerikanen met khaki bandplooi short, oversized T-shirt met opvallende print die in NL de gemiddelde tiener al niet meer aantrekt, witte kniekousen die dus inderdaad tot op de knieën worden opgetrokken en enorme witte gymschoenen. Maar vooral ook de dames die het liefst de 24/7 in hun huispak rondlopen met ook hier weer: gympen. Nee, echt Stylisch is het over het algemeen niet. Zal wel komen omdat het merendeel hier online shopt.

De FedEx en UPC-busjes rijden af en aan door de straat om hun deliveries op de stoep te zetten. Er wordt alleen even aangebeld en...hup!...weg zijn ze weer. Het kan dus voorkomen dat je pakket een dag en nacht op de stoep staat als je zelf via de aangebouwde garage met de auto op pad gaat en dus de voordeur niet uit gaat. Dat overkwam ons dus bijna met de bestelling van ons nieuwe fototoestel die ik met geluk aantrof op de stoep. Het vertrouwen in de buurt is dus wel groot. Het vele online shoppen is op zich ook wel weer te snappen. Als je naar iets specifieks op zoek bent en niet in winkel 1 slaagt, moet je meteen weer in je auto op pad naar de volgende mall en eventueel nog naar mall 3 of 4.... Nogal een tijdrovende bezigheid dus, en bovendien is het merendeel online ook nog meestal goedkoper (zo ook ons fototoestel, vandaar...).

Verder is het ook erg opvallend dat de Amerikanen erg maar dan ook erg oplettend zijn op eigen, maar vooral ook ANDERMANS kinderen. Als je toch even een meter van je winkelwagen af staat om iets uit het schap verderop te pakken, of als je zelf juist erg aan het genieten bent van Britt die nou net een paar passen door de mall struint (en je haar dus perfect in het vizier hebt!), word je al aangesproken of je je kind wel in de gaten hebt of beter nog, ze brengen haar wel even naar je toe met een berispende opmerking. Nou ja, we zullen ze wel aan een lijntje gaan leggen dan...

De verkiezingen...blijft ongelofelijk om te volgen. Vooral de rol die de echtgenotes toebedeeld krijgen viel ons gisteren op. Of die ook even de campagne willen toelichten en uitdragen en dus ook prime time heel USA toespreken en discussie voeren. Dat je achter je man staat als die President wil worden oké...maar dit! Verder wordt er fijn met modder gegooid, al is dit een beetje eenrichtingsverkeer (van McCain naar Obama). Of ze hiermee de strijd nog gaan winnen???

Gisteren werden we verrast door een pakketje voor de deur: een Goodie Bag voor Halloween. Met een hoop dingetjes en een mooie brief erbij: "You've been haunted en boo'd voor Halloween!", geschonken door een onbekende uit de buurt die dus aangebeld had en weggerend voordat wij het zagen. De bedoeling is dat wij een bijgeleverd spookje met tekst "We've BOO'd" op de deur hangen en zelf ook 3 Goodie Bags verspreiden in de buurt waar nog geen spookje op de deur hangt. Of dit nou echt traditie is of gewoon een ludieke actie van een van de buren? Who can tell? Maar leuk was het wel!

De eerste officiële aanhouding door een Illinois Police Officer door zwaailichten met sirene is ook al een feit. "Pull it over!" werd er nog net niet bijgeroepen, maar een zeer strenge, uiteraard te dikke, sherrif sprak (jawel) Hester even grondig toe: "May I see your driver's license ma'am?" en of ik wist wat de reden van aanhouding was..."Eh, yes sir. I think I drove a bit too fast???". "You sure did ma'am. What was the reason for this offense?". En de reason was gewoon dom: ik was wat te laat van huis gegaan en moest Koen ophalen op school. Gelukkig kon ik dus een Amerikaans rijbewijs overhandigen (blij dat ik die al had!) en kwam ik er met een waarschuwing vanaf. Vanaf nu zet ik dus mijn cruise control op de toegestane snelheid aan, wel zo veilig!

Verder zijn we gewoon lekker aan het rommelen, het huis wordt verder ingericht: te korte logeerbedden (alle bedden zijn standaard minder lang hier), speelkeuken/boerderij/ridderkasteel met dito toebehorens voor de winterspeelplaats in de kelder, gekocht bij een heuse 'garage sale' voor minder dan geen geld, gordijnen voor de slaapkamers van Koen en Britt en we zijn naarstig op zoek naar nieuwe eetkamerstoelen...online uiteraard ;-) Ook heeft Koen zijn eerste ziekenhuisonderzoek gehad. Voor school moest hij een algemene gezondheidstest ondergaan en daar vonden ze een ruisje in zijn hart. Dus doorverwezen en toen zaten we een paar dagen later op de afdeling Cardiologie van het Condell Medical Center, blijkbaar weinig last van wachtlijstproblematiek. Enfin, niets bijzonders gelukkig en niets anders dan schijnbaar de halve mensheid heeft zonder er last van te hebben. Mijn bloed ging weer iets harder stromen toen ik het ziekenhuis in liep en had me bijna spontaan bij de HR-afdeling aangemeld voor een vacante functie bij de afdeling Facilities. Wie weet doe ik dat t.z.t. gewoon toch wel.

Ik laat het hier maar weer bij. Ben bang dat het toch al te lang is om te lezen..........