Iowa State Fair & de 1st Schoolbus Experience

Koud een krappe week terug van onze westkust USA/Canada zomervakantie en de volgende trip stond alweer voor de deur: van vrijdag t/m zondag naar de Iowa State Fair met een stel vrienden. Voor de duidelijkheid, Iowa grenst 'linksboven' (voor geografen en -logen onder ons: noordwestelijk) aan Illinois. Maar van Vernon Hills (homebase) naar Des Moines, de hoofdstad van Iowa en plaats van de State Fair, is het toch nog 5,5 uur rijden. Met wat stops (plas-, eet- en tankpauzes) waren we wederom weer 7 uur onderweg. Maar eenmaal daar hadden we een hotel-appartement wat er op neer kwam dat er twee grote slaapkamers waren met een suite erbij. Dus 's avonds stopten we snel Koen, Britt en haar vriendinnetje Chloe in bed en konden wij met Megan en Bob lekker borrelen in de 'woonkamer'. Werkte prima!

Iedere staat heeft ieder jaar zijn eigen State Fair die ruim een week duurt. Voor de betreffende staat en iedereen die er heen gaat is deze Fair is een gigantische happening. Het is moeilijk te omschrijven wat het precies is, maar het komt ongeveer hier op neer: een enorme kermis/agrarische veemarkt/veeshows en -keuringen/allerlei agrarische kampioenschappen (zoals de mooiste of zoetste maiskolf, de beste of grootste aardappel en mooiste bloemen), wedstrijden (dikste varken, grootste konijn en groenste kerstboom) en diverse optredens. Helaas hebben we de "Cowgirl Queen Contest" gemist.... Dat alles vindt plaats op een enorm terrein, de hele Iowa State Fair besloeg ruim 300 voetbalvelden. Het was druk (maar enorm georganiseerd) en het was er héél erg warm die dag: het kwik steeg tot ruim 38 graden Celcius bij een strakblauwe lucht en brandende zon. Anyway, mooie ervaring, hele dag lol, onze ogen uitgekeken en veel gedronken....vooral water dit keer ;-)

Eenmaal weer thuis stond een ander hoogtepunt voor de deur: Koen's eerste dag Kindergarten en dus: naar school met de schoolbus. De ochtend voordat we naar Iowa gingen hadden we al een heuse 'Schoolbus Rehearsal' gehad. Een test-rit van huis naar school, naar de klas en de locker en weer met de bus terug naar huis. Geweldig, want dit was ook 'the one and only chance' voor mij om een keer in die mooie authentieke schoolbus te mogen plaatsnemen - another true American experience! Koen had er ook zin in, stond om 7 uur 's ochtends al aangekleed bij de voordeur klaar. Het ging allemaal prima, onderweg stapten wat vriendjes in en hij wist feiloos hoe we reden. De week na de Fair begon school echt en brachten we hem om 8.00 uur naar de busstop hier schuin tegenover ons huis. Daar ging onze grote kleine vent: stoer en zelfverzekerd stond hij trots met zijn nieuwe rugzak te wachten tussen alle andere buurtkinderen, allemaal ouder dan hij (1st tot 6th Graders, 6 tot 12 jarigen). Toen de bus kwam draaide hij zich nog één keer om, zwaaide en daar ging hij! Gelukkig is hij niet voortijdig uitgestapt en kwam dus volgens planning aan op school.

Eind van de week was er al een soort schoolavond voor alle ouders en kinderen, met gratis ijs en muziek en party in de gymzaal. Koen was helemaal in z'n element op zíjn school en aan het eind van de avond stond hij zelfs te swingen met de Principal alsof hij er al jaren rondloopt. Kortom, de kop van de nieuwe school is er af en hij heeft het naar zijn zin. Na komend lang weekend (Labor Day) begint ook zijn Montessori school weer, waar hij dan iedere middag door naar toe gaat met de schoolbus en begint ook Britt (na ruim 4 maanden zomervakantie!!!) weer eens op haar pre-school.

Tenslotte is ook vandaag het voetbal voor Koen weer begonnen, dit keer in Team Italy. En dan zijn we, met nog steeds iedere dag zomerse temperaturen van rond de 30 graden, weer in normaal ritme.....