From alles en nothing

Heb laatst het boek van Sylvia Witteman gelezen ("Avonturen in een Amerikaanse buitenwijk" ) en ik was aangenaam verrast over de herkenbaarheid. Oh oh oh .. echt, sommige columns hadden mijn naam eronder kunnen hebben, inhoudelijk gezien dan. Maar bracht mij wel op het idee om naast alle 'gewone' familie-belevenissen van ons hier ook nog eens wat aparte en opvallende dingen over Amerika te delen met de schare trouwe lezers....

Over het shop-gedrag kan ik hierna nog heel uitgebreid zijn, maar samengevat komt het hier op neer: het zijn soms rare jongens die Amerikanen...! Had al eens eerder geschreven over de Rolodex met op alfabet gerangschikte kortingsbonnen waarmee de huisvrouwen in velours huispak gestoken en sneakers met witte sportsokken aan de vele lange gangpaden van de supermarkten afstruinen, op zoek naar de beste deals. Nadat ze bij de ingang eerst hun kar in het "winkelwagen ontsmettings station" (écht, ik verzin dit niet!!!) bacterie-vrij hebben gemaakt, wordt zonodig in het kinderzitje een hele grote veelkleurige speciaal hiervoor ontworpen soort van 'box-kleed' gedrapeerd waarin de baby vooral 'germ-free' en stoot-veilig kan zitten (stel je toch voor dat hun kleine oogappeltje iets overkómt...!), terwijl moeders met een "grande latte extra shot and caramel sirop topped off with wipped cream"-Starbuckskoffie klaar is voor het boodschappen doen. Vervolgens komen ze met hun mega grote karren bij de kassa, waar dan vaak bejaarde 70-plussers of lichamelijk deels gehandicapte medewerkers achter de kassa staan. Bij een aantal supermarkten zijn er dan ook nog zwakbegaafden die je boodschappen in talloze plastic zakjes doen. Schrikbarend echt, soms krijg je per artikel een nieuw zakje waarmee het totaal aantal zakjes bij een volle kar al snel oploopt tot een stuk of vijftien.... Je kunt echter wel altijd hulp altijd krijgen om het in je auto te laden, dus da's dan wel weer goed geregeld! Bij de Walmart staat er als extra service dan nog een "people greeter" bij de deur: wederom een (zeer...) zwakbegaafde medemens die als enige taak heeft vriendelijk te lachen en iedereen 'Thank you for shopping at Walmart and have a great day!' te wensen. Uiteraard zijn de winkels hier allemaal 7 dagen per week geopend, waar je (daar ben ik eerlijk in) erg snel aan went. De mogelijkheid om dingen te ruilen en terug te brengen als het niet bevalt zijn ongekend en de cupholders aan de winkelwagens zijn natuurlijk ook heel handig als je eindeloos rondstruint in de Target (=een mega Albert Heijn + Hema + Free Recordshop + boekhandel + apotheek ineen) voor je hele hebben en houden....Britt en Koen krijgen inmiddels al gratis bananen en kadootjes voor hun verjaardag van de manager van de groenteafdeling en de favoriete postkantoor medewerkster. Kortom: shoppen in Amerika is best wel heel 'convenient'!

De Amerikaanse markt voor (nieuwe) pharmaceutische producten moet zeer interessant zijn, want het aantal vrij verkrijgbare medicijnen is gróót. Daarnaast wordt je overstelpt met enorme aantallen commercials op de t.v. voor met name anti-depressiva, potentieverbetermiddelen of allergiepillen en poeders. Helemaal bijzonder is daarbij de werkelijk eindeloze opsomming van de mogelijke bijwerkingen van het middel. Die worden in een soort 'fast forward'' tempo gedurende bijna 5 minuten opgerateld. Dat mensen nog durven te beginnen aan zo'n middel is haast niet te begrijpen. De thuismedicijnkast, en zeker die voor kinderen, is ook zeer uitgebreid bij de gemiddelde Amerikaan. Om de haverklap wordt er naar iets gegrepen, ook al is er voor 's Nederlands nuchtere begrippen niet zo veel aan de hand. Maar ja, ook dit heeft weer alles te maken met de over- overbezorgdheid van de Amerikane voor met name hun kinderen.

Over de bezorgdheid gesproken: het zwembad gebeuren. Ook zoiets. Naast de werkelijke eindeloze opsomming van wel dertig verschillende waarschuwingen en regels die je moet naleven in het zwembad (uiteenlopend van begrijpelijk tot volkomen over the top en ridicuul), kennen we hier dus nog de alom bekende aanwezigheid van Life Guards en daarnaast de ingelaste Safety Breaks. Zonder Life Guards mag er dus nergens gezwommen worden, dus als het voor de highscholers die dit als bijbaan hebben wat te koud wordt of ze zijn hun rode Baywatch-type badpak kwijt, gaat het zwembad gewoon dicht. Easy as that. Met de Life Guards langs of in het water mag je wel met je kind gaan zwemmen, maar mogen ze vervolgens geen zwembandjes om of van die leuke opblaasbare dingen mee in het water nemen. Ze zijn dan nl. bang dat je als ouders helemaal niet meer oplet en dan wordt het de Life Guards toch wat te heet onder de voeten...En dan is er nog ieder uur een kwartiertje een 'savety break' waarbij alle kinderen het water uit moeten. Hebben ze bedacht om de kinderen even rust te geven, ze in te kunnen sprayen met factor 85 en vooral niet onbelangrijk: ze weer eens een snack toe te schuiven. Want dáár zijn ze ook gek op: snackbreaks.

Een ander typisch Amerikaans fenomeen zijn de 'garage sales'. Feitelijk is dit gewoon een kopie van ons Koninginnedag verkoop-op-een-kleedje fenomeen, maar dan toch anders. Vooral in het voorjaar en de zomer is dit dé manier voor de Amerikanen enerzijds om van hun troep áf te komen en voor mij als 'zuunige Nederlander' anderzijds om er juist aan te komen. Vooral speelgoed, spelletjes, boeken en kinderkleren doen het goed. Zo krijg je veel bucks voor je money, zoals ze dat hier zeggen. Heerlijke verslaving die gelukkig na de zomer ook weer voorbij is of eerder, zodra er echt niks meer in dit huis past. Maar dat laatste zal nog wel even duren....

Nog wat laatste andere dingen van hier: de summercamps en tornado warnings. Beide waren deze week aan de orde. Daar de zomervakantie hier dus drie maanden duurt, hebben ze de summercamps in het leven geroepen. Voor al die ouders die na een paar weken echt met hun handen in het haar zitten nadat ze met hun kinderen alle activiteiten al -tig keer hebben gedaan. Om echt goed in te burgeren hier, meenden we Koen en Britt ook maar gewoon op te moeten geven en dus hebben ze vorige week een sportcamp gedaan en gaan ze deze week op school summercamp: weer even wat engels en manieren bijschaven leek ons ook geen overbodige luxe....En die tornado warning kregen we vorige week toen we sliepen. Er kwam ineens een auto door de straat met de megafoon mededeling dat er een tornado warning was voor Vernon Hills "...and you need to seek shelter NOW". We hebben toch eerst maar even de t.v. aangezet en zagen op de radar en de bijbehorende mededeling dat de waarschuwing niet meer van kracht was. We zijn dus toch maar niet de kelder ingedoken. Best jammer, we hadden al afgesproken dat Wouter de kinderen mee naar beneden zou nemen en ik de wijn en chips.... :-)

Genoeg geroddel over het soms ietwat vreemd aandoend Amerikaanse leven. Ondertussen genieten we hier van een uitstekende zomer met al weken achtereen non stop temperaturen van meer dan 30 graden. Airco draait op volle toeren en de regel van één ijsje per dag en geen koele rosé vóór 4 uur 's middags wordt soms schandelijk overtreden...live, laugh and love as they say.