Turning 5 and getting 500 !!!

VIJF
Zoals beloofd: een snellere update dit keer omdat de week na onze Florida trip eerst het feestje (23 jan.) en daarna de verjaardag (25 jan.) van Koen voor de deur stond.

Na de nodige voorbereidingen, helaas een paar afmeldingen en te lang wachten (volgens de jarige zelf natuurlijk) stonden vorige week zaterdag om 1 uur uiteindelijk vier jongens en vier meisjes op de stoep voor Koen's piraten en prinsessen feestje. Naar goed Amerikaans gebruik werden de kadoos in de hoek gezet alwaar ze ingepakt en wel moeten wachten tot het feest voorbij is en de kinderen naar huis, voordat ze uitgepakt mogen worden. Gelukkig weet Koen niet beter, dus kost het hem geen moeite om ze in volle inpak-glorie te laten staan. Sterker nog: hij had alles ná kado nummer 1 niet eens zien binnenkomen, zo druk was hij met zijn bezoek. We hadden het een en ander aan knutselwerk klaarstaan waar de party-kids zich meteen bij binnenkomst op uit mochten leven (houten schatkistjes die versierd konden worden), maar het meerendeel koos voor het uitnodigende en pontificaal in de speelkamer uitgestalde Bounce House om te gaan 'jumpen', 'bouncen' en 'sliden'. Ja inderdaad: het verjaarskado van ons aan Koen van vorig jaar. Over the top, maar al oh-zo veel gebruikt in zomer (buiten met waterballoons erin en een zwembad onderaan de glijbaan) en winter (lekker cosy in pyjama jumpen in de kelder met de muziek keihard aan).

Nadat alle kids een beetje gesetteld, uitgeraasd en zelfs al een beetje moe werden, de eerste appelsap op de vloer zat en de stickers overal behalve op de schatkistjes, namen we ze mee naar de kelder voor een heus ren-klim-&-doe-parcourtje. Doel was om per team zoveel mogelijk gouden munten te verzamelen, maar schatgraven kon pas ná twee enorme kruiptunnels (kwamen na anderhalf jaar al die verhuis- en inpakdozen toch nog van pas!), een klauter- en klimklus over de overwinterende tuinbanken, een slalom met fietsjes en een evenwichtsbalk. Toegegeven....we hebben aardig getwijfeld of we deze 'levensgevaarlijke' acties wel konden doen zonder aanzienlijk risico op mega-schadeclaims als een van de aanwezige 'precious little ones' toch wellicht een schrammetje zou oplopen... Gelukkig, we zijn er goed van afgekomen (en James, Charlie, Arjuna, Carly, Remy, Nicholas, Trijntje en Apsara ook!!!). Toen boven memoryspel gespeeld (met kleine weggeef kadootjes onder bekers) en daarna piraten en prinsessen cupcakes versierd én opgegeten. Vervolgens kregen ze allemaal een ballon met een kaartje erin aan hun voet vastgemaakt die ze bij elkaar kapot moesten trappen. Op één van de papiertjes stond waar de schatkaart lag. Deze wees hen (uiteraard) naar de schat: een piñata in de vorm van een schatkist. Zoals het hoort hebben ze zich daar aardig op moeten uitleven om het ding kapot te krijgen en tot de daadwerkelijke schat te komen. (Een piñata is een van karton en papier gemaakt figuur of ding die je zelf vult met snoep of anders, bij ons was de piñata gevuld met veel gouden plastic munten, chocolade munten en verder nogal wat kleine frutsels uit de Dollar Tree Shop zoals piraten/prinsessen tattoos, piraten stempels, stuiterballen, plastic kettinkjes en armbandjes enzo. Daarna hang je hem ergens op en moeten de kinderen geblinddoekt met een knuppel om de beurt er tegenaan slaan net zo lang tot hij kapot gaat en de buit eruit komt). Tot slot hadden we een thuisbioscoop gemaakt: via een beamer een Dora Pirate Adventure film op de muur, veel kussens en dekens op de vloer en natuurlijk popcorn. Tijdens de film kwam Koen naar me toe: "Mama ik moet je iets in je ear whisperen: dit is the best party ever!" en ging toen weer snel terug naar de film, z'n vriendjes en z'n popcorn. Dus wij denken: geslaagd,.. toch?

Maandag op zijn echte verjaardag ging hij met een grote doos cupcakes onder z'n arm naar school. En 's middags kwamen de beide goede buren met drie kinderen die zaterdag nou net allemaal niet konden (weg en ziek). Dat was alleen maar prima, want toen was er nog een giant cupcake (baked by moeders) en natuurlijk nog meer kadoos en spelen en gezelligheid. Moe maar voldaan en nu écht vijf lag hij wederom te laat in bed....

VIJFHONDERD
Op de avond van Koen's feest hadden Wouter en ik een zgn. "Party and Fundraising Event" van zijn school. Fundraising is big business in de States. Scholen, bedrijven, instanties...allemaal vinden ze ergens in het jaar wel een manier om in korte tijd veel geld in te zamelen. Soms staan ze gewoon midden op het kruispunt geld op te halen, vaak via zeer aggressieve telefonische campagnes, direct aan de deur of via koekjes verkoperij in de supermarkt. En nu dus via een gezellige avond met pizza en bier waarbij we ook eindelijk eens wat andere ouders konden ontmoeten. Dat was voor ons de hoofdreden om te gaan. In een plaatselijke bar/restaurant werd er die avond achtereenvolgens een 'silent auction' (tot een bepaalde tijd zelf op papier bieden op gedoneerde artikelen), een 'live auction' (veiling waarop we konden bieden op door de twee klassen gemaakt potten en schalen van keramiek, echt wel zeer fraai....maar zo ook de prijzen die bij bod opliepen tot $250 voor een cookie jar...) en een 'raffle' (loterij) gehouden. Bij de raffle kon je korting op het schoolgeld winnen. En ra-ra-ra wie waren die avond de winnaars van de hoofdprijs: $500 ? YES, you've guessed right: Mr. and Mrs. Moormann! Geinig hè? En mooi meegenomen ook natuurlijk.

Volgens mij zijn jullie weer helemaal bij tot en met januari 2010! Enne...stuur eens wat Hollandsche sneeuw op, want dit jaar is er gek genoeg weinig sneeuwpret voor ons hier! De zomer in NL was meer zomer en de winter meer winter...what's happening? Global warming or global confusion? En by the way...we wachten ook nog steeds op al jullie updates met foto's ;-)