4 maanden in 1 update

Time flies, that's for sure. Dus in deze update het afgelopen kwartaal per maand gegroepeerd, maakt het een beetje overzichtelijk (in ieder geval voor mij!). Ga er maar weer 'even' voor zitten, genoeg tekst maar ook veel foto's!

September
Op Wouters verjaardag (de 25e) zou zijn vriend Robbert met vrouw en 2 dochters vanuit Berlijn in Chicago aankomen voor een week hier. Wat schetste onze verbazing toen we die ochtend een voicemailbericht hadden dat ze nog in Amsterdam stonden! Wat bleek: de paspoorten van de kinderen waren niet voorzien van een chip en dus geweigerd. De onduidelijkheid en discussie over wat er nou waar was van het wél of níet moeten hebben van een chip in het paspoort was er bij ieder bezoek deze zomer geweest en nu was dan voor het eerst duidelijk dat er toch een kern van waarheid in zat. De Berlijnse gemeenteambtenaar had verzuimd op te letten en nu zaten zij een dag vast op Schiphol, balen! Wij zijn toen maar lekker uit eten gegaan en hebben met een extra Mojito (die van Robbert en Erdmuthe haha!) Wouters verjaardag maar samen gevierd. De volgende dag kwamen ze gelukkig, met twee visa voor de kids, toch aan in Chicago. Samenvatting van deze erg gezellige week: redelijk goed weer, de gebruikelijke dingen gedaan ('touristische' dingen en gezellig eten/borrelen/kletsen) en nog veel meer leuks wat gecensureerd wordt ;-)

In september begon niet alleen weer de school, maar ook het soccer-seizoen voor Koen. Hij speelde 8 wedstrijden in team Brazil en had na een 'wat' moeizame start de eerste week ineens de smaak te pakken en ging met veel plezier naar de training en de wedstrijd op zaterdag. Bijgaande foto's laten zien dat we een ware Romario in huis hebben ;-)

Oktober
Begin deze maand kwamen papa en mama Lammes voor de tweede keer ons opzoeken. Dit keer was er een hele extra koffer meegekomen gevuld met heerlijk heimwee voedsel. Na mijn eerdere opmerking dat de hele voorraadkast leeg gegeten was door mijn broer en z'n gezin kan ik dus nu ook meteen weer melden dat een groot deel van die bewuste extra koffer van mijn ouders door mijn broer gevuld was met de halve Albert Heijn, waarvoor bij deze (Nieke!) nogmaals dank! Heerlijke anderhalve week gehad met mijn ouders, vooral gewoon lekker genieten van het met z'n allen zijn, ook veel mooie Indian Summer wandelingen in de diverse Forest Preserves gemaakt, uit eten, naar de Chicago Bulls (basketball), nieuwe dingen in de stad gezien, etc. etc.

Drie dagen na hun vertrek kwamen de twee dapperste dames uit Nederland: Pien en Harriët stonden op donderdagavond op het vliegveld hier en bleven drie duizelingwekkende dagen. Kortom: geen tijd voor jetlags, maar: Chicago in-uit-in-uit-in, toren op en neer, winkels in en weer uit, wandelen-wandelen-wandelen, naar het zinderende stadion voor een game van de Chicago Bulls, uit eten, in de bittere kou naar American Football, weer uit eten en toen weer terug. Foto's zijn het enige bewijs dat ze hier waren zou je denken, maar niets is minder waar: de stapels chocoladeletters, zakken kruidnoten, pakken hagelslag en gestampte muisjes, kaas en....Unox rookworsten zijn na dit wervelende superbezoek tevens het stille bewijs van hun komst. Dames: het was gewéldig dat jullie kosten noch moeite (man met gipsen poot achterlatend) gespaard hebben om naar Chicago-the-Maddest te komen: top!!!!

Oktober is ook de maand van....Halloween! Is ernorm belangrijk hier en er wordt maanden naar uit gekeken. Huizen worden weken ervoor al versierd en soms als complete 'haunted houses' ingericht, echt zo gek als je maar kunt bedenken. De dag zelf staat in het teken van het "Trick or Treaten": verkleed langs de deuren met Halloweenbaskets die gevuld worden met...treats (snoep-snoep-en-nog-meer-snoep), waarbij werkelijk niemand zich meer afvraagt wat er gebeurt als iemand een keer een trick zou geven in plaats van een treat, but hey....who are we to change that! (Ik zag ons al met ingewikkelde goocheltrucs in de deuropening staan, maar ja...)Eindresultaat in huize Moormann: vier gevulde baskets met dus genoeg snoep voor een heel jaar. Die zijn diezelfde avond a.s.a.p. dus gereduceerd tot één basket per kind (wat zou er nou toch met al dat snoep zijn gebeurd???? ;-) ) en nu, een paar weken later, is nog eens een hele lading gedoneerd aan de kantine van Purac. Ach, het hoort er bij en we doen dus vrolijk mee. Maar een maffe traditie is het wel.

November
Half november was het nog een paar keer erg lekker weer. Vorig jaar hadden we de eerste sneeuw rondom deze tijd al en dus besloten we het er nog maar even van te nemen en nodigden we een aantal buren uit voor een heuse "Tailgate Party" bij ons op de driveway. Tailgaten is een typisch Amerikaans fenomeen waarbij er vóór de wedstrijden van Baseball en American Football door het (vele!) publiek op de (grote!) parkeerplaatsen gebarbequed, gedronken en gefeest wordt. Het is echt een waanzinnig gebeuren en diegenen die het gezien hebben weten hoe grappig en groots het is. Wij deden het uiteraard in het klein: onze Weber schoven we nog eenmaal naar buiten, ditmaal op de driveway en we hadden Glühwein, Burgers en Bratwurst mit Sauerkraut. Het was heerlijk en vooral: erg gezellig!

Na het Halloween-en kwam eind november de volgende Zeer Belangrijke Dag voor Amerika: Thanksgiving. Traditie waarbij in de nabijheid van familie en vrienden en onder het genot van veel lekker eten even wordt stilgestaan bij alles waar men dankbaar voor is. Dit is in alle gevallen op de eerste plaats waarschijnlijk voor de turkey... Zonder gekheid, dit is dus het traditionele gerecht wat ook werkelijk bij iedereen op tafel staat. Wij waren uitgenodigd bij Amy (ja die van Oprah) en waren gevraagd typisch Nederlandse toetjes mee te nemen. Hellup! Na het uitpluizen van wat kookboeken en internet, met de recepten in de hand op zoek naar de juiste ingrediënten voor: Griesmeelpudding met bessensaus, Bitterkoekjespudding met vanillesaus en Haagse Bluf. Oké, het idee was leuk....de uitwerking liet echter te wensen over. Om een hele dag shoppen (het meerendeel van de specifieke ingrediënten was niet te vinden) en een middag prutsen in de keuken kort samen te vatten: ik had de meest wazige bitterkoekjespudding ever, het léék er niet op en smaakte al helemáál niet! De Haagse Bluf lukte niet omdat je gepasteurizeerde eiwitten nou eenmaal niet kunt opkloppen (wist ik veel!) en het enige wat wel lukte was de griesmeelpudding, maar ook alleen omdat ik op het laatste moment achter in de kast godzijdank een half pak Dr. Oetker Griesmeelpuddingmix zag staan.......ppffff, de hollandsche eer was gered! Leuke, gezellige avond met lekkere turkey, griesmeelpudding en wijn....

Na Thanksgiving volgt er een ander evenement waar Amerika letterlijk voor wakker ligt, namelijk: Black Friday. De grap is dat de winkels om middernacht of uiterlijk om 4 uur 's ochtends opengaan en de beste deals van het hele jaar gegeven worden voor het Holiday Season (Kerst/joods Hannukah). Van de beste superdeals op vooral de grote dingen als p.c.'s, flatscreens, juwelen en merkkleding zijn er echter maar een paar artikelen per winkel aanwezig en dus ligt Amerika massaal om 2 uur 's nachts in de vrieskou in de rij. En dit jaar...was ik overgehaald om om middernacht naar de Toys R Us mee te gaan. Naief als ik was, dacht ik nog dat er voor zo'n winkel om zo'n tijdstip en in zo'n kou toch wel geen rij zou staan.....do I need to say more??? Ach, ook dit moet je een keer meegemaakt hebben toch?

December
Na trouw iedere middag via 'Uitzending Gemist' het Sinterklaasjournaal bekeken te hebben met 'Lieverdje' Blok (aldus Koen) en een paar keer de schoen gezet te hebben, was die goede beste Sint ook dit jaar weer met een paar mooi gekleurde Pieten naar Amerika afgereisd. Zaterdag vierden we dus weer Sinterklaas op de Dutch Club. Speciaal voor Annette en Bente uiteraard een foto van dit vreemde gebeuren op de site! En zondag stond er een enorme doos met kadoos bij ons voor de deur (ja inderdaad: lang leve de Black Friday deals van Toys R Us!) en zijn ook Koen en Britt weer veel te veel verwend. Het heerlijk avondje is gekomen en ook weer voorbij gegaan....de rust rondom "Sinterclaus" (Britt was wat confused door Sinterklaas en Santaclaus) is weergekeerd.

Algemeen
Met Koen gaat het lekker op school. We hadden laatst een teachersconference en ook daar werd door al zijn juffen aangegeven dat de taal in ieder geval geen probleem meer oplevert voor hem. Hij kan dus prima meekomen en dat uit zich in het beginnen met schrijven, lezen (zijn eerste boekjes!) en rekenen. Gaaf om te zien hoe dat nu met enorme sprongen vooruit gaat en Koen geniet er erg van. Thuis spreekt hij natuurlijk Nederlands, maar wel steeds vaker met steeds meer Engelse woorden doorspekt en ook regelmatig een zin die qua zinsbouw duidelijk vertaald is uit het Engels. ('Ik doe het all bij mezelf' en 'als je een pencil wil vragen aan de teacher moet je je hand raisen' ). Brittje vindt haar drie ochtenden op pre-school ook heerlijk, ze snapt het meerendeel wat de juffen en andere kinderen zeggen en brabbelt al wat woordjes mee. Haar taal is een leuke mix aan het worden van de twee. Vorige week zat ze even alleen wat te spelen in de voorkamer en hoorde ik haar ineens zeggen: "Yeah, I did it!", zo grappig om te horen!

Kerst en Oud & Nieuw vieren we gewoon lekker met ons vieren hier thuis. De eerste sneeuw is deze week gevallen, dus de sneeuwschuivers, mutsen en snowboots zijn weer tevoorschijn gehaald. We maken ons op voor een tweede strenge Chicago winter. Maar de tweede week van januari gaan we een weekje de zon opzoeken in Florida, het moet per slot wel leuk blijven allemaal ;-) Waarschijnlijk tot daarna dan weer!