Shaking bellies and other shaking 'things'

Ons laatste "Let's visit the Moormann's in America"-bezoek kwam half September aan op Chicago's O'Hare International Airport en kwam wederom uit Deventer: Mirjam en Mireille kwamen ons met een bezoek vereren. De dames kwamen eind september vanuit een typisch herfstachtig grauw Nederland aan in een haast tropisch warm en zonnig Chicago: 33 graden. Naast het omschakelen qua tijdsverschil, moest er dus ook even omgeschakeld worden qua kledingkeuze: topjes en korte broeken kwamen snel uit de koffer en onder het genot van een koel wit wijntje zaten we een uur na aankomst lekker in de tuin te barbecuen. Leve de vakantie! Dit keer hadden we een vreemd verzoek tot smokkelwaar ingediend. Uiteraard was er weer héérlijke hollandse belegen kaas meegekomen (dank!!!), maar dit keer was er ook een nadrukkelijk verzoek geweest tot een paar pakken Bolletje Schuddebuikjes, die we zelf helemaal hadden (her?)ontdekt toen we van de zomer in Nederland waren. En ja, wat zeg je dan als de douane vraagt of je nog etenswaar mee hebt genomen: "Yes sir, some sealed Dutch cheese and three boxes of Shaking Bellies!" :-)

Omdat eerstgenoemde een turbo-bezoek had gepland van 4 dagen, was het zaak prioriteiten te gaan stellen en de hoofdzaken van de bijzaken te onderscheiden. Borrelen en BBQ-en dus eerst. Shopping en sightseeing dus later. Vrijdag dus wel de stad in, de city highlights gedaan, toch stiekem ook al een Mall-etje meegepikt en lekker uit eten in de hippe Goldcoast wijk.

Zaterdag was Wouter jarig en na het ritueel van (veel te vroeg!) zingen en kadootjes op bed door Koen en Britt hadden we na het ontbijt een echte 'American style' verjaardagstaart, zie foto! (Zou natuurlijk stiekem kunnen zeggen dat ik mijn uiterste best had gedaan op deze crazy hamburger, maar aangezien hij niet zo lekker was als dat hij er misschien uitzag, kan ik nu gerust verklappen dat we hem gewoon gekocht hadden). Na het voetbal van Koen zijn we naar een Jazz festival gegaan in het zuiden van de stad. Rondom het Universiteits terrein traden her en der muziekanten op. Daarna via de privé woning van Barack Obama (helaas was hij die dag net niet thuis, toch jammer dat Wouter op zijn verjaardag geen theetje konden drinken met Michelle...) naar een heerlijk restaurant en toen naar het United Center voor een wedstrijd van de Chicago Blackhawks! Go Hawks! De Blackhawks (ijshockey) hebben afgelopen jaar de Stanley Cup gewonnen wat betekent dat ze kampioen van USA en Canada zijn geworden. Stampvol stadion dus, indrukwekkend sfeertje, wederom prachtige entertainment en een mooie wedstrijd. Thuis nog een borrel op de -piep-ste verjaardag van Wouter gedronken en toen vielen twee paar jetlag oogjes echt dicht...

Zondag in een andere Mall nog wat broodnodige inkopen voor Mirjam gedaan: Abercrombie, Victoria's Secret, Hollister en twijfel-twijfel-Uggs-or-not...toch nog maar niet, dan maar cinnmon rolls voor de extra caloriën. En toen moest Mir helaas helaas alweer terug...maybe short - but double worth it!!! Gelukkig voor mij bleef Mier nog gezellig een hele week bij ons. Heerlijke dagen, want terwijl Koen en Britt maandag op school zaten een fitness/massage/relax dagje gedaan op onze sportschool en toen ze woensdag samen op school zaten een middag gegolfd met ons drieën. Lekker decadent van hole naar hole met een golfkarretje, heel normaal hier en dus deden we lekker mee. De fles rosé ontbrak nog net...

Donderdag tot en met zaterdag zijn Mier (Koen noemt haar lieftallig 'Ant', want een mier in het engels is immers een ant....) en ik samen naar Lake Geneva gegaan in Wisconsin. We hadden na eindeloos Googelen een huisje gehuurd aan het meer met een Ierse Pub op het terrein zelf (bijkomend voordeel vonden we en tevens een goede compensatie van het oubollige interieur in het huisje...). Vrijdag was een prachtige dag, heerlijk temperatuurtje en lekker zonnig. Na het ontbijt buiten, een Nescafe op het strand en een Starbucks-je in het dorp wilden we actief gaan fietsen, maar we liegen niet als we zeggen dat we geen fietsenverhuur konden vinden maar wel een scooterverhuurbedrijf.. En dus gingen we als twee hockeymeisjes op weg naar hun training in het Amsterdamse Bos (althans, zo voelden we ons een beetje) lekker een paar uur rondcrossen op onze 'Vespaatjes'. Lachen! Na een goeie hamburger en een biertje was het tijd voor het avondprogramma....luister en huiver (of niet, who knows). Van onze overbuurman hier op de Woods Way hadden we wat tips voor kroegen en nightlife in Lake Geneva gekregen. En ach tsja, wat doe je als twee 'vrijgezellen' dames die een weekendje op pad zijn? Gaan! En zo kwamen we in een nightclub waar niet alleen een afdeling was waar de meisjes volledig uit de kleren gingen....maar waar ook een "Full Monty" heren-strip-show was! Uiteraard zaten we tussen de vrijgezellenparties in, maar ja...ook wij moesten er aan geloven. Zie maar weer de foto's, want dit kan je toch niet navertellen.... Om de ontstane beelden van al deze shaking bellies and other shaking 'things' op ons netvlies enigszins te vertroebelen doken we daarna maar even voor een biertje de Ierse Pub naast ons huisje in. Wat één biertje had moeten worden, werden wat meer andere sterke drankjes en een hele hoop lol met de barman/eigenaar. Uitstekende dag en briljante avond. De dag erna maar even de wind door de haren laten waaien door wederom de golfbaan op te zoeken. 's Avonds weer thuis in Vernon Hills hadden we de oppas geregeld en zijn we met Wouter erbij naar een leuk restaurant en kroeg hier om de hoek geweest. Zondag zijn Mier en Wouter nog een keer gaan golfen en daarna moesten we helaas alweer naar het vliegveld. Een enorm leuke week die toch ook weer veel te snel voorbij was. En zoals Britt zei toen we weer thuis waren: "Nou hebben we geen Mier meer hè?"

Qua bezoek is het voor ons hier in The States helaas echt nu afgelopen, maar "Hotel Moormann" opent vanaf januari 2011 dus zijn deuren in Singapore. Onze tarieven blijven gehandhaafd, onze service ongewijzigd en online reserveren is helaas nog steeds niet mogelijk....Het management neemt trouwens eerst nog een welverdiende (ehum) vakantie in eigen land: eind oktober vieren we Halloween gewoon nog even in New York en omgeving. Want ja, weggaan uit Amerika en níet in The Big Apple zijn geweest...dát kan natuurlijk niet! Wordt dus spoedig weer vervolgd....