Dutch girls survive US Customs

Zoals in de vorige update al aangekondigd: het eerste bezoek uit Nederland stond voor de deur! Op 4 mei was het zover: Marlijn & Chantal, twee vriendinnen uit mijn 'Deventer tijd' zouden Chicago/Vernon Hills onveilig gaan maken. Maar zoals dat gaat, de weken vooraf staan in het teken van voorpret per mail en Skype: wat te gaan doen, wat te verwachten van het weer en wat mee te nemen. Dat laatste zowel vanuit hun perspectief: wel of geen winterjas c.q. bikini, wel of geen sportschoenen, wel of geen foto's van man en kinderen...als vanuit mijn perspectief: "Kunnen jullie please please de hele Albert Heijn in je koffer stoppen? Oh..dat gaat niet? Dan graag 'slechts' twee pakken hagelslag (1x melk en 1x puur...ja we zijn picky), rimboevlokken of prinsessenhagel, een stuk of twee ontbijtkoeken, enkele doosjes gestampte muisjes, wat blikjes leverpastei en het aller- aller- allerbelangrijkste: BELEGEN KAAS! Oh en vergeet er bij de douane niet bij te zeggen dat het CANNED paté is en SEALED cheese. Dan komt alles goed, ik zie jullie om 14.00 uur op O 'Hare, goeie reis!". En daarmee niet beseffende dat ik zeker een van de twee dames wat slapeloze nachten vooraf heb bezorgd en 8 uur lang klamme handjes in het vliegtuig vanwege de stress of ze de douane wel door zou komen met al die verboden levensmiddelen in de koffer....oops! Maar uiteraard, na wat charmes in de strijd te hebben gegooid en het aloude cliché onderwerp van 'het weer' opgebracht te hebben bij de norse US customs mannen, stonden beide Dutch girls dan inderdaad op de bewuste aankomstdag om twee uur voor mijn neus: fantastisch, de pret kon beginnen!

Thuis aangekomen eerst een biertje...jetlag of niet, het was nu vakantie! De volgende dag zou het mooi weer worden dus zijn we meteen naar de stad gegaan. Shop-aholics als ze zijn, ontkwamen we niet aan de beroemde "Magnificent Mile": dé winkelstraat down town Chicago. Met winkels uiteenlopend van Prada, Gucci, Louis Vuitton tot de over the top American Girl Store, Apple Store, Victoria Secret en oh ja, gelukkig ook nog gewoon een Starbucks. En geshopt werd er, met als hoogtepunt het aankopen van een I-Pad alsof het een broodje (belegen!)kaas was! Maar ja, dan heb je ook wel een hot item in huis en Marlijn had nog een week om na te denken hoe het ding het beste weer het land uitgesmokkeld kon worden ;-) We hebben ons vergaapt aan de torenhoge prijzen bij Louis Vuitton en toch te veel gekocht bij Victoria Secret. Zo veel dat we een gratis paraplu kregen, tsja..dan geef je dus écht te veel geld uit (hè Chantal?). We waren zo druk met strollen en shoppen dat we geen tijd meer hadden voor het strand. Dus maar even een drankje gedronken op de Hancock building met prachtig uitzicht over het strand, zo kon het ook. Ondertussen bleek de oppas keurig Koen van school opgehaald te hebben, maar had moeders er even niet aan gedacht om ook een huissleutel te geven, maar gelukkig was het goed weer en was de overbuuv met reserve sleutel thuis...

De volgende dag zijn de dames zelf met de trein terug naar de stad gegaan om nu wat meer sightseeing te doen en zelf wat gevoel bij alles te krijgen (nee, niet weer van de shops!). Door enige miscommunicatie hebben ze een extra wandelingetje door het business district gelopen, but hey..who cares, de rest van de stad hebben ze zelf ook gevonden. 's Avonds de oppas laten komen zodat we even naar het café konden in 'down town Libertyville': het dorp om de hoek.

Vrijdag zou het echt slecht weer worden, dus die dag was al ingepland voor The Mall. Maar voordat er kilometers gemaakt zouden gaan worden in de Mall, was het tijd voor een workout in the gym waar we lid zijn. Geheel onverwacht kwamen we echter terecht in een Zumba les, nou werkelijk...ik heb in tijden niet zó gelachen! Om de juf, de Zumba-ers om ons heen, maar vooral om Marlijn (sorry Lijn!) die weg probeerde te sneaken, maar ineens volop in de spotlights van de Zumba-juf stond. Uiteindelijk zijn we toch weggegaan uit die les omdat het 'not our cup of tea' was zeg maar. De apparaten en daarna spa/jacuzzi waren meer ons ding. En toen mochten we gaan winkelen! Aan de uitdrukking 'shop till you drop' is door ons die dag wederom goed vorm gegeven, waarbij vooral Abercrombie & Fitch hoog bovenaan het lijstje stond. 's Avond met ons allen uit eten gegaan bij een echt amerikaanse tent waar je een t.v. scherm aan tafel hebt zodat je niets maar dan ook niets hoeft te missen van je favoriete (sport)programma.

Het weekend stond in het teken van events. Na een all American pancake breakfast met z'n allen naar het Celtic Fest in de city. Het weer was niet denderend, dus we verscholen ons al snel met een biertje in een feesttent, waar enigszins voluptueuze (of zeg maar gewoon: dikke) meisjes Keltische dansjes deden. Ons favoriete dikkertje (codenaam: Cinnamonrolletje On Stage) hebben we vervolgens met veel plezier gevolgd in haar danspasjes ;-) Eind van de dag naar huis waarna ik Marlijn en Chantal na een borrel thuis mee heb genomen naar een leuk restaurantje hier vlak bij. Genoeg wijn geconsumeerd om maar een taxi naar huis te nemen, prima avond! Zondag eerst nog even naar de Target (de amerikaanse versie van een gecombineerde AH en een Hema) voor wat rondkijken en laatste souveniers. Toen met de hele bende in de auto naar baseball: Chicago White Sox. Wouter had zijn best gedaan en kaartjes gekocht in de zon, wat geen overbodige luxe was want in de schaduw werd het nog best koud. Wij zaten daarentegen in korte shirtjes en met zonnebril op het hoofd te genieten in de warme zon. Spannende wedstrijd, lekkere sfeer. Beetje boel file terug, dus her en der gingen er wat ogen dicht in de auto, belastend beeldmateriaal hiervan is separaat op te vragen ;-) Eenmaal thuis maar wat pizza laten komen en lekker nageborreld.

De volgende dag was helaas alweer de vertrekdag. Enigszins angstvallig werd meteen even gecheckt of de vulkaan in IJsland geen as had gespuugd zodat het verblijf nog verlengd zou moeten worden. Zouden wij stiekem natuurlijk juist erg leuk hebben gevonden, maar de kindjes thuis in NL werden uiteraard toch ook wel gemist. Gelukkig 'slechts' met een vertraging van 4 uur zijn de dames 's middags vol gepakt en bezakt weer richting huis vertrokken. Niet moe, maar hopelijk wel voldaan. Meiden: het was een top-week, bedankt!!!